چک آپ

روبروی من نشسته بود و منظر بود تا نوبتش بشه. و من طبق عادت خوب یا بد زل زده بودم بهش¹.

اصلا ایرادی نداشت. هیچ زشتی و یا ایرادی تو صورتش نمیدیدی. موهاش ابروهش گونه هاش بینی ش لبهاش دندوناش هیکلش و... همه مناسب و یک بود.

ولی وقتی به دستاش نگاه کردم اون ظرافتی رو که باید میدیدمو ندیدم. ناخنای کوتاه و دست های کارکرده که معلوم بود کار خونه اینجوریش نکرده!

خانمی که کنار دستم نشسته بود سر حرفو باز کرد و ازش پرسید واسه چی اومده و ... که حرف به اینجا رسید که چندسالشه و ازدواج کرده یا نه که من گوشام تیز شد. گفت 16 سالگی ازدواج کرده و الآن یه دختر 14 ساله داره و 6 ساله که طلاق گرفته چون شوهرش معتاد بوده و چند باری هم تو کمپ خوابونده بودتش و اما فایده نداشته ولی بازم تحمل میکرده و بالاخره با 1000 بدبختی طلاقشو گرفته.

الآنم خودش سرپرسته خانواره و با چرخکاری روزگار میگذرونه. میگفت هرکی من و دخترمو میبینه میگه شما دو تا خواهرین و باورش نمیشه که من مامانشم.

اومده بود واسه چک آپ. شهرداری یه طرح داده به عنوان طرح توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و اونم اومده بود که با شرکت تو این طرح اسمش از لیست حذف نشه و بیمه تکمیلی اش نسوزه!

از 7 صبح اونجا بود و ساعت 5 بعد از ظهر بود که هنوز وقتش نشده بود. دخترشم خونه بود.

40 تا زن سرپرست خانوارو آورده بودن اونجا و بدون هیچ هماهنگی و نظمی رهاشون کرده بودن تو بیمارستان و میخواستن که توانمندشون کنن.

دست شهرداری درد نکنه. تا باشه از این چک آپا.

1. من کلا علاقه به نگاه کردن هر چی خوشگله دارم مخصوصا این دختر پسرای نوجوون و تازه به دوران رسیده که کلشون بوی قرمه سبزی میده و تو مخشون یه چیزای دیگه ست که تو یه سن خاصی به وجود میاد. 

پ.ن. به خدا چشم چرون نیستم از تیپشون خوشم میاد. مثل دیدن شو از تلویزیون!