بارون تابستونی

دیشب که بارون اومد خیلی منقلب شدم.

تا حالا همچین بارونیو تو تابستون ندیده بودم.

همش تو دلم میگفتم خدایا تو این گرما چه جوری میخوایم روزه بگیریم. به مامان اینا میگفتم توروخدا بیاید بریم مسافرتی جایی (فرار از روزه) چون فقط با اون شرایط گرما فقط با یه کولرگازی بغل دستت و لم دادن زیرش میتونستی روزه بگیری و به قول یکی از اقوام جوون خانواده که میگفت پارسال فقط 4 تا طلوع رو دیده بود و تا دم اذان خواب بوده باید یه همچین شیوه ای رو اتخاذ میکردیم.

اما دیشب انگار خدا خواست بگه که میدونم سخته ولی من شرایطو آماده میکنم با اینکه این وظیفه شما بوده از ماه های قبل خودتونو آماده میکردین.  

چون شاید میگن ماه مهمانی خدا و ما یه جورایی این ماهو مهمون خداییم خدا خواسته صاحبخونه بودن و شرایطشو یه بار دیگه بهمون گوشزد کنه.

هیچ کدوم از حکمتای خدارو نمیفهمم ولی دوستش دارم. و امیدوارم که اونم دوستم داشته باشه. هممونو دوست داشته باشه.